(परशुराम उवाच-)
रामराम महाबाहो न वेद्मि त्वां सनातनम् ।
जानाम्यद्यैव काकुत्स्थ तव वीर्य्यगुणादिभिः ॥ 1 ॥

त्वमादिपुरुषः साक्षात्परब्रह्मपरोऽव्ययः ।
त्वमनंतो महाविष्णुर्वासुदेवः परात्परः ॥ 2 ॥

नारायणस्त्वं श्रीशस्त्वमीश्वरस्त्वं त्रयीमयः ।
त्वं कालस्त्वं जगत्सर्वमकाराख्यस्त्वमेव च ॥ 3 ॥

स्रष्टा धाता च संहर्त्ता त्वमेव परमेश्वरः ।
त्वमचिंत्यो महद्भूतरूपस्त्वं तु मनुर्महान् ॥ 4 ॥

चतुःषट्पंचगुणवांस्त्वमेव पुरुषोत्तमः ।
त्वं यज्ञस्त्वं वषट्कारस्त्वमोंकारस्त्रयीमयः ॥ 5 ॥

व्यक्ताव्यक्तस्वरूपस्त्वं गुणभृन्निर्ग्गुणः परः ।
स्तोतुं त्वाहमशक्तश्च वेदानामप्यगोचरम् ॥ 6 ॥

यच्चापलत्वं कृतवांस्त्वां युयुत्सुतया प्रभो ।
तत्क्षंतव्यं त्वया नाथ कृपया केवलेन तु ॥ 7 ॥

तव शक्त्या नृपान्सर्वाञ्जित्वा दत्वा महीं द्विजान् ।
त्वत्प्रसादवशादेव शांतिमाप्नोति नैष्ठिकीम् ॥ 8 ॥

॥ श्रीपद्ममहापुराण ६.२४२.१६९-१७६ ॥

(paraśurāma uvāca-)
rāmarāma mahābāhō na vēdmi tvāṃ sanātanam ।
jānāmyadyaiva kākutstha tava vīryyaguṇādibhiḥ ॥ 1 ॥

tvamādipuruṣaḥ sākṣātparabrahmaparō'vyayaḥ ।
tvamanaṃtō mahāviṣṇurvāsudēvaḥ parātparaḥ ॥ 2 ॥

nārāyaṇastvaṃ śrīśastvamīśvarastvaṃ trayīmayaḥ ।
tvaṃ kālastvaṃ jagatsarvamakārākhyastvamēva ca ॥ 3 ॥

sraṣṭā dhātā ca saṃharttā tvamēva paramēśvaraḥ ।
tvamaciṃtyō mahadbhūtarūpastvaṃ tu manurmahān ॥ 4 ॥

catuḥṣaṭpaṃcaguṇavāṃstvamēva puruṣōttamaḥ ।
tvaṃ yajñastvaṃ vaṣaṭkārastvamōṃkārastrayīmayaḥ ॥ 5 ॥

vyaktāvyaktasvarūpastvaṃ guṇabhṛnnirgguṇaḥ paraḥ ।
stōtuṃ tvāhamaśaktaśca vēdānāmapyagōcaram ॥ 6 ॥

yaccāpalatvaṃ kṛtavāṃstvāṃ yuyutsutayā prabhō ।
tatkṣaṃtavyaṃ tvayā nātha kṛpayā kēvalēna tu ॥ 7 ॥

tava śaktyā nṛpānsarvāñjitvā datvā mahīṃ dvijān ।
tvatprasādavaśādēva śāṃtimāpnōti naiṣṭhikīm ॥ 8 ॥

॥ śrī-padma-mahāpurāṇa 6.242.169-176 ॥